Transfíge, dulcíssime Dómine Jesu,
medúllas et víscera ánimae meae suavíssimo ac salubérrimo amóris tui vúlnere,
vera, serenáque et apostólica sanctíssima caritáte, ut langueat et liquéfiat
ánima mea solo semper amóre et desidério tui, te concupíscat, et defíciat in
átria tua, cúpiat dissólvi et esse tecum. Da, ut ánima mea te esúriat panem
Angelórum, refectiónem animárum sanctárum, panem nostrum quotidiánum, supersubstantiálem
habéntem omnem dulcédinem et sapórem, et omne delectaméntum suavitátis: te in quem
desíderant Angeli prospícere, semper esúriat, et cómedat cor meum, et dulcédine
sapóris tui repleántur víscera ánimae meae: te semper sítiat fontem vitae,
fontem sapiéntiae et sciéntiae, fontem aetérni lúminis, torrentem voluptátis,
ubertátem domus Dei; te semper ámbiat, te quaerat, te invéniat, ad te tendat,
ad te pervéniat, te meditétur, te loquátur, et ómnia operétur in laudem et glóriam
nóminis tui, cum humilitáte et discretióne, cum dilectióne et delectatióne, cum
facilitáte et afféctu, cum perseverántia usque in finem: et tu sis solus semper
spes mea, tota fidúcia mea, divítiae mea, delectátio mea, jucúnditas mea, gáudium
meum, quies et tranquíllitas mea, pax mea, suávitas mea, odor meus, dulcédo
mea, cibus meus, reféctio mea, refúgium meum, auxílium meum, sapiéntia mea, pórtio
mea, posséssio mea, thesáurus meus, in quo fixa et firma, et immobíliter semper
sit radicáta mens mea, et cor meum. Amen.
(Jesus Cristo falando ao coração do Sacerdote, Padre Bartholomeu do Monte, 1910)
(Jesus Cristo falando ao coração do Sacerdote, Padre Bartholomeu do Monte, 1910)
